چرا مربیانی مانند برانکو و اسکوچیچ خارج از ایران موفق نیستند؟
تاریخ انتشار: ۴ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۰۶۸۲۷۷
سرمربی پیشین پرسپولیس در گفت‌وگو با همشهری آنلاین درخصوص اینکه چرا مربیانی مانند برانکو ایوانکوویچ و دراگان اسکوچیچ در ایران موفق می‌شوند، اما در تیم‌های خارج از ایران موفق نیستند، گفت: «این رازی است که هیچ کسی نمی‌داند و فقط من می‌دانم، اگر هم بازگو کنم، چه فرقی خواهد داشت.»
درخشان در این باره گفت: «برخی از مردم ما غریب‌پسند هستند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی افزود: «ما سکوی پرتاب اکثر مربیان خارجی که به ایران آمدند، بودیم. اسکوچیچ و برانکو از جمله آنها هستند. شما بهتر از عربستان برای مربیگری سراغ دارید!؟ هم پول خوبی دارد و هم امکاناتش عالی است، اما برانکو بعد از چند هفته از آنجا اخراج شد و الان در عمان هم وضعیت خوبی ندارد. برای اینکه نیروی انسانی خوبی ندارند. ما نیروی انسانی خوبی داریم. همین نیروی انسانی کمک می‌کند وقتی در ایران هستند، موفق باشند.»
این کارشناس فوتبال کشورمان تاکید کرد: «این تعصبی که بچه‌های ما در تیم ملی و در باشگاه‌ها دارند، دلیل موفقیت می‌شود و به همین دلیل مربیان خارجی مانند برانکو و اسکوچیچ در خارج از ایران موفق نیستند. با وجود اینکه امکانات فراوانی هم در اختیارشان قرار می‌گیرد. البته این قبیل مربیان (برانکو و اسکوچیچ) از نظر فنی خیلی هم بالا نیستند، ولی با همان بار فنی که دارند، ما کمک می‌کنیم موفق شوند. مربیان دیگری هم بودند که در ایران موفق بودند، اما وقتی از ایران رفتند، در تیم‌های دیگر موفق نبودند.»
درخشان افزود: «اسکوچیچ چرا با تیم زیر ۲۱ سال کرواسی موفق نبود؟ و در همان دور مقدماتی اول اروپا با دو شکست وداع زودهنگامی با این مسابقات داشت؟ اسکوچیچ که تغییری نکرده! همان آدم است. پس چطور همان آدم نمی‌تواند، موفق شود!؟ نکته کلیدی همان است که من گفتم. اگر بررسی کنید، آمار ببینید و به گذشته برگردید، همان است که من گفتم. درست است که من تیم ندارم، اما از فوتبال روز دنیا عقب نیستم. مطالعه دارم و آنالیز می‌کنم.»
کد خبر 769464 برچسب‌ها تیم ملی فوتبال ایران کرواسی ویژه ورزشی دراگان اسکوچیچ - تیم ملی فوتبال برانکو ایوانکوویچمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: تیم ملی فوتبال ایران کرواسی ویژه ورزشی دراگان اسکوچیچ تیم ملی فوتبال برانکو ایوانکوویچ خارج از ایران ایران موفق
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۰۶۸۲۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نوه امام خمینی در خارج از کشور چه کاره است؟
به گزارش «تابناک» به نقل از عصر ایران، معصومه حائری یزدی همسر آیت‌الله سید مصطفی خمینی و دختر آیت‌الله شیخ مرتضی حایری یزدی صبح روز ششم اردیبهشت ۱۴۰۳ خورشیدی در تهران درگذشت.
آن طور که عصر ایران روایت کرده است؛ وی مادر سید حسین و مریم خمینی بود. حجت‌الاسلام سید حسین خمینی از اوایل دهه ۶۰ عملا از عرصه های رسمی و رسانه‌ای کنار است و خواهر او (نوه امام خمینی) هم در خارج از کشور زندگی می‌کند و به طبابت و کارهای علمی اشتغال دارد و خانواده برای دفن مادر منتظر بازگشت اوست. (دو فرزند دیگر در کودکی درگذشته بودند).
از نکات شگفت‌آور زندگی خانم حایری این که به رغم آن که عروس ارشد امام خمینی و منتسب به یک خاندان بزرگ و مشهور روحانی دیگر هم بود زندگی بسیار عادی و گاه توام با سختی و رنج داشته است.
او شیفته سید مصطفی خمینی بود و خاطرات هجران او را با اشک بیان می‌کرد و همچون اعضای خانواده امام که آقا مصطفی را «داداش» خطاب می‌کردند او هم عادت کرده بود همسرش را این گونه خطاب و حتی بعد از فقدان چنین یاد کند.
با این که عروس ارشد امام اهل مصاحبه با رسانه‌ها نبود اما برای اولین بار اول آبان ۱۴۰۰ و به مناسبت چهل‌وچهارمین سالگرد درگذشت مشکوک سید مصطفی خمینی گفت‌وگویی با او منتشر شد که بسیار مورد توجه قرار گرفت خصوصا جاهایی که حکایت از نگاه امروزین آقا مصطفی خمینی داشت و تصویر متفاوتی از فرزند فقید امام ترسیم می‌کرد.
درباره فرزندان چنین گفته بود: «خدا چهار فرزند به من داد که دو تا از آنها از دنیا رفتند و الان تنها حسین و مریم برای من باقی مانده‌اند. هر دو دختر بودند و یکی در ایران و یکی در نجف از دنیا رفت. اولی چند روز بعد از به دنیا آمدن از دنیا رفت و علتش هم این که اوضاع ما در آن ایام به خاطر مسائل انقلاب خیلی ناجور و نامناسب و دگرگون بود و در همان ایامی که تازه این دختر به دنیا آمده بود، نیروهای دولتی وارد منزل ما شدند و هول و هراس ایجاد کردند و حال خود من خیلی بد و خراب بود و شاید این بچه بر اثر همان مسائل مُرد و از دنیا رفت.
دومی هم بلافاصله بعد از تولد و بر اثر یک بیماری کشنده از دست رفت؛ البته برخی به من می‌گفتند که این فرزندم، پسر بوده ...»
دانشجویان سال سوم دانشگاهها، بورسیه دانشگاه فرهنگیان می‌شوند